Een aantal jaren geleden is onze vorige kat Kimi overleden.
Nog altijd heeft ons dochtertje het er moeilijk mee en kan hem niet 'loslaten'. Op mijn huidige telefoon had ik maar 1 foto van onze Kimi in de vensterbank die eigenlijk te donker was om te kunnen gebruiken voor een mooie tekening.
Voor Sinterklaas had ik een usb-hub gekregen en kon ik mijn oude harde schijf na een hele lange tijd koppelen met mijn iPad en eens kijken wat hier nog voor foto's op stonden.
Vakantiefoto's, andere auto, mijn eigen paard(en)... Tot mijn verbazing en grote vreugde bleek hier ook nog even heel mapje met allemaal foto's van Kimi op te staan (helaas niet heel veel bruikbare foto's voor een tekening, maar ik was al blij dat ik meer had dan ik had verwacht).
Eindelijk... na heel lang wachten kon ik de tekening die ik al zo lang in mijn hoofd had voor onze dochter maken, maar steeds uitstelde omdat de foto die ik had niet heel duidelijk was..
Een goed aantal avonden spendeerde ik aan deze tekening, stiekem als zij op bed lag of naar school (als ik vrij was) in de hoop dat ze niet spontaan binnen zou komen en de verrassing zou zien.
Vanmiddag tijdens eerste kerstdag was het dan eindelijk zo ver...
De bedoeling was dat ze deze pas op het einde zou krijgen, maar omdat niemand van dit cadeau af wist was dit cadeau al redelijk snel aan de beurt. En eigenlijk was dit nog wel mooier.
Aan de buitenkant kon ze al een fotolijst voelen, maar ze had geen idee wat er in zou moeten zitten.
Toen ze de tekening zag, en nog even 'checkte' of dit Kimi echt was die op de tekening staat barstte ze in tranen uit, en nam ze iedereen mee in haar emotionele moment.
We hebben maar even een momentje pauze ingelast tijdens het uitpakken van de cadeautjes om haar (en onszelf) te kunnen herpakken. Ik had iets verwacht, maar zo emotioneel was ik niet op voorbereid.
Nadat de rest van de dag ' normaal', zoals een kerstdag er bij ons meestal uit ziet was verlopen en we nog maar met zijn drieën in de kamer waren zei ze:
'Mama, ik vond toch echt de tekening van Kimi het allermooiste cadeau'.
Dat is toch de mooiste reactie en het allergrootste compliment dat je kan krijgen.
Lieve Wendy, de tekening is je gegund en met liefde gemaakt. Hopelijk kan hij je zo wat troost bieden.
Zoals we altijd zeggen: Je bent hem niet verloren, hij blijft altijd in je hart.
Nu heb je een mooie herinnering op papier zodat je hem af en toe nog even kan vasthouden.
Reactie plaatsen
Reacties
och wat was dat kind verrast door die foto ze was in tranen en ik ook ik wist niet dat ze zo kon reageren wendy nou heb je de kat altijd bij jou kus van oma oma